Χωρίς εκπλήξεις

Είναι αρκετά αυτά τα βράδια που κάθομαι στο γραφείο μου, χαζεύοντας έξω από τη πόρτα, μια το Λυκαβηττό, μια την ακρόπολη, τα άπειρα φωτάκια που τρεμοπαίζουν σαν κεράκια, που θα μπορούσες να πεις πως τα άναψε  κάποιος για σένα…

Είναι η αγαπημένη μου ώρα, όταν όλοι κοιμούνται, να κάθομαι και να μαζεύω ότι μου έπεσε από τα χέρια μες τη μέρα που πέρασε, να σκέφτομαι όσους ανθρώπους δε κατάφερα ή δεν έτυχε να δω και να τους θυμάμαι μες την ομορφιά τους, χωρίς να έχουν προβλήματα που δημιουργούν και τους σκοτεινιάζουν, ψάχνοντας τις λέξεις που θα ήθελα να τους πω, για να δουν κάτι όμορφο, που ίσως θα τους δείξει κάτι… ? Αλλά δε θυμάμαι να τα κατάφερνα ποτέ τόσο καλά στα λόγια, όχι πως στις  πράξεις είμαι καλύτερος, μα να, είναι αυτός ο γαμημένος κόμπος στο λαιμό και στο στήθος που πίνει όλη τη δύναμη….. παλεύοντας με τις ανεπάρκειές μου, αυτό το ήσυχο βράδυ, δε θα αλλάξει κάτι, δε θα έχει εκπλήξεις, θα έχει όμως την ομορφιά των αγαπημένων μου ανθρώπων, κοντινών και μακρινών, σε γη και ουρανό. Απλά και ήσυχα, χωρίς να ζητώ και να περιμένω, χωρίς αντάλλαγμα, ανθρώπινα και ειλικρινά…!

Πέρασε η ώρα, στρίβω ένα τσιγάρο και πάω να δω τι κρύβει απόψε το μαξιλάρι…! Καληνύχτα... 

...Τώρα αυτό πως να στο πω;...

I have not been home since you left long ago
I'm thumbing my way back to heaven
Counting steps, walking backwards on the road
I'm counting my way back to heaven
I can't be free with what's locked inside of me
If there was a key, you took it in your hand
There's no wrong or right, but I'm sure there's good and bad
The questions linger overhead
No matter how cold the winter, there's a springtime ahead
I'm thumbing my way back to heaven
I wish that I could hold you
I wish that I had
Thinking 'bout heaven
I let go of a rope, thinking that's what held me back
And in time I've realized, it's now wrapped around my neck
I can't see what's next, from this lonely overpass
Hang my head and count my steps, as another car goes past
All the rusted signs we ignore throughout our lives
Choosing the shiny ones instead
I turned my back, now there's no turning back
No matter how cold the winter, there's a springtime ahead
I smile, but who am I kidding?
I'm just walking the miles, every once in a while I'll get a ride
I'm thumbing my way back to heaven
Thumbing my way back to heaven
I'm thumbing my way back to heaven...

(Pearl Jam - Thumbing my way)

Πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα

Κάτω απ' τα πόδια μου οι δρόμοι καίγονται

Τρέχω σαν ξένος στην πιο ξένη ερημιά

Κι ακούω τις γέφυρες που πίσω μου γκρεμίζονται

Μα δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια

Ό,τι έχω αφήσει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά

Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια

Ό,τι έχει μείνει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά

Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω

Θέλω να ζήσω όπως τα αστέρια που ξεψύχησαν

Μέσα στο φως κάποιου αφιλόξενου και μακρινού ουρανού

Γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα

Και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού

Να ξενυχτήσω συντροφιά με όσους θρήνησαν

Το πτώμα ενός ασήκωτου, θλιβερού γυρισμού

Γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα

Και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού

Κλείνω τα μάτια μου, γελάω και αφήνομαι

Μεθάω σαν ξένος στην πιο ξένη αγκαλιά

Πίσω τα ίχνη μου θαμπώνουν και σβήνουνε

Μα δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια.

Ό,τι έχω αφήσει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά

Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια

Ό,τι έχει μείνει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά

Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω

Θέλω να ζήσω όπως τα αστέρια που ξεψύχησαν

Μέσα στο φως κάποιου αφιλόξενου και μακρινού ουρανού

Γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα

Και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού

Να ξενυχτήσω συντροφιά με όσους θρήνησαν

Το πτώμα ενός ασήκωτου, θλιβερού γυρισμού

Γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα

Και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού

Στίχοι Γ.Αγγελάκας

Μουσική Τρύπες