Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Άστρο του πρωινού


Γειά σου Νίκο!!!


Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

απλός άνθρωπος



Πήγε αργά για να τελειώσουμε, βγήκαμε στο δρόμο και η μυρωδιά της άνοιξης μας πήρε από τα μούτρα, αυτά τα ήσυχα βράδια στη πόλη, δε σου κάνει κέφι να κλειστείς στο καβούκι σου!!! Έτσι πάρθηκε η απόφαση να πάμε στο μπαρ του Νικόλα να πιούμε μια μπύρα.

Μπαίνοντας μέσα ο Νικόλας ήταν στη θέση του πίσω από τη μπάρα, άδειο το μαγαζί, μόνο δύο άντρες  καθόντουσαν μπροστά στη μπάρα.  Είχαμε καιρό να βρεθούμε σ’ αυτό το μαγαζί, όπως πάντα σκοτεινό, ζεστό και τα πορτοκαλί αρρωστιάρικα φώτα να λούζουν το μεγάλο σταυροδρόμι έξω από τη τζαμαρία. ¨Ατελείωτες βραδιές εδώ μέσα.¨ Συλλογίστηκα.

Ο Νικόλας μας καλωσόρισε με αγκαλιές και φιλία, χαιρόταν να μας βλέπει, του θυμίζαμε τα νιάτα του μας είχε πει ένα βράδυ. Κάτσαμε, έβγαλε τις μπύρες και κάθισε μαζί μας.

Οι δύο άντρες λίγο πιο πέρα μίλαγαν δυνατά λέγοντας διάφορα, γελώντας. Ο Νικόλας τους κοίταζε που και που δίνοντάς μας να καταλάβουμε πως του είχαν σπάσει τα νεύρα.

Κάποια στιγμή πίρε το αυτί μου να λένε μεταξύ τους «Ρε, έλα να τον δουλέψουμε λίγο να γελάσουμε»!  Του κοίταξα αδιάφορα για να καταλάβω λίγο τον ‘κόσμο’ τους. Δεν ήταν  δύσκολο να καταλάβει κανείς, άνθρωποι που πλατσουρίζουν στα ρηχά, είχαν πιεί κιόλας, δε θέλει πολύ! «Ρε Νικόλα;!» φώναξε ο χοντρούλης που το πουκάμισο του ταλαιπωριόταν πάνω του. Ο Νικόλας γύρισε προς το μέρος τους περιμένοντας την ερώτηση τους. Αυτοί γελώντας σαρκαστικά κάτω από τα μουστάκια τους τον ρώτησαν «Πες μας ρε Νικόλα, τι είναι ο Θεός;» και χωρίς να μπορέσουν να συγκρατηθούν ξέσπασαν στα γέλια. ‘Ωραίο χιούμορ’ σκέφτηκα. Ο Νικόλας του άφησε λίγο να συνέρθουν απ’ τα γέλια, μόλις άρχισαν να τελειώνουν ο Νικόλας τους κοίταξε ήρεμος, ρούφηξε το τσιγάρο του και τους είπε «Μικρούλια μου, Θεός είναι η Ανώτερη Υπέρτατη Αιτία». Πόσο απλά μπορεί να το πει ένας άνθρωπος και πόσο δύσκολο είναι να το ακούσει ο κόσμος ;  « Το μαγαζί δε σερβίρει  άλλο απόψε κύριοι». Τους είπε καρφώνοντας το βλέμμα του στα  μάτια τους. Τα γέλια τους κόπηκαν και φανερά ενοχλημένοι πλήρωσαν και έφυγαν βιαστικά.

Τελικά ο «απλός άνθρωπος» είναι αυτός που καταλαβαίνει την πολυπλοκότητα ; ή κάτι άλλο…;;;; Ίσως μάθουμε κάποια στιγμή.


Καλό βράδυ.