(γιατί τα αμπέλια τα ήπιαμε)
Και τρισδιάστατες αναμνήσεις. . . ή δισδιάστατες;;;…
Τελικά τι είναι αυτό που πολεμάμε βυθισμένοι σε σκέψεις και αναμνήσεις;
Εμείς οι άνθρωποι παλεύουμε για την αθανασία, για την αθανασία που δεν έχουμε.. και η πλάκα είναι ότι νομίζουμε πως την έχουμε!... κάνοντας κύκλους γύρω απ’ τον εαυτό μας μένουμε στο ίδιο σημείο… Καμία προοπτική εξέλιξης… Ο κόσμος είναι παραπέρα! Μπερδεύοντας τα αυτονόητα με τα κατανοητά…
Καλή χρόνια να έχουν όσοι χάθηκαν και έχασα από κοντά μου!
Για τους υπόλοιπους θα προσπαθήσω να είναι...!
