Τούνελ

Αυτή η ζωή μοιάζει με ένα ατελείωτο τούνελ, με στροφές, με ευθείες, με ανηφόρες , μπόλικες κατηφόρες... Είναι κάποια σημεία που η οροφή του καταρρέει και απλά εσύ πρέπει να προλάβεις να τρέξεις για να μη σου κάνει το κεφάλι κρέας, πολλές φορές το τρως και κάνεις τη πάπια. Σε κάποια σημεία στάζει νερό κάνοντας λιμνούλες, ρηχές αλλά και βαθιές, που αν πέσεις μέσα θέλει δύναμη για να μη πνιγείς, μέχρι να βγεις βέβαια έχεις χάσει τον εαυτό σου. Κάποιες στροφές είναι τόσο απότομες που πρέπει να ‘βιδώσεις’ τα πόδια σου καλά στο δρόμο, για να μη τσακίσεις πάνω στο μπετό.  Αλλά  υπάρχουν και κάτι ‘απαλές’ στροφές που δε τους δίνεις σημασία, αλλά είναι από αυτές που γλιστράνε, συνήθως σε αυτές βγαίνεις από την πορεία σου, χάνεις την ισορροπία σου, γιατί δε το περιμένεις και πάς σα σταλιάς, καμαρωτός – καμαρωτός και τρως τη σαβούρα σου και στανιάρεις!  Για να το σώσεις  θέλει ‘ταλέντο’ και ‘μανούβρες’ ζόρικες! Βέβαια με αυτές, την γλιτώνεις με καμία μελανιά, γρατσουνιά, αλλά μέχρι να πάρεις πρέφα ότι είσαι οκ σου έχει πάει το σκατό στη φτέρνα!

Αυτό το τούνελ είναι μεγάλη απάτη… είναι φόρες που βλέπεις φως και λες ΕΦΤΑΣΑ! Αλλά σκατούλες! Φτάνεις εκεί και απλά δεν είναι…! Και βασανίζεις το μυαλό σου με την ερώτηση: πότε θα βγω στην άλλη πλευρά; αλλά το πιο βασανιστικό ερώτημα είναι: τη θα βρω στη άλλη πλευρά;;;; Τίποτα και κανένας  δε μπορεί να σου απαντήσει, γιατί δε ξέρει κανένας! απλά…

Η  ασχήμια βέβαια δεν είναι οι δυσκολίες του ταξιδιού, αυτές έχουν το ενδιαφέρον τους! Το χειρότερο είναι να το  κάνεις μόνος σου το ταξίδι.. γιατί κάτι μου λέει πως το τούνελ μπορεί να μη τελειώσει πότε! Και η άλλη πλευρά να είναι ψευδαίσθηση του μυαλού…    

Αν είναι έτσι εμένα  δε με νοιάζει, φτάνει να έχω παρέα στο δρόμο μου..!

Καλό Σαββατοκύριακο!!!...