Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΑγΑπΩ!!!!


Έτσι όπως το ζήτησε η amfipolos δε μπορώ να αντισταθώ!!! Ναι amfipolos, είναι το καλύτερο θέμα για ανάρτηση! :)
Και αφού ξεχώρισα τα 10 πράματα που αγαπώ, αν και έχουν μείνει πολλά στην απέξω και προτείνω να το ξανακάνουμε, χειμώνας έρχεται, ας κάνουμε ευχάριστα πράματα!!!!

Το λοιπόν! Αρχίζω…..

1-     Αγαπώ τη μυρωδιά του ξυλουργείου, και ας το απέφευγα σα τον διάολο το λιβάνι, γιατί αυτή η μυρωδιά με μεγάλωσε και είμαι αυτός που είμαι.. και ένας μάστορας σε αυτό, με μουστάκι και μολύβι στο αυτί, που μου έμαθε να είμαι άνθρωπος και να κρατώ την υπομονή μου στα δύσκολα..

2-     Αγαπώ τη μουσική,(εγώ και όλη η γη!) γιατί αν δεν είχα αυτή το τρίτο μάτι θα έμενε κλειστό, γιατί αν δεν ήταν αυτή δε θα μπορούσα να εκφράσω και να εκφραστώ. Γιατί κάθε φορά που την χρειάζομαι είναι εκεί και μου θυμίζει αυτά που ξεχνάω! Γιατί ξεκινά από μέσα και φτάνει στις άκρες τον δάκτυλων και χάνετε στον αέρα και πάλι από την αρχή. Και αλίμονο σε αυτόν που αφήνει τη μουσική έξω από τη ζωή του…  .. . 

3-     Αγαπώ τη σιωπή πριν από το πρώτο φιλί, γιατί σταματάνε τα πάντα γύρω σου και το μόνο που ακούς είναι τις ανάσες που γίνονται ‘μαγικά’ ένα…

4-     Αγαπώ την παρέα μου, γιατί είναι μία ‘κινητή πατρίδα’ για μένα, γιατί ξέρει όλες μου τις κρυψώνες και με βρίσκει και τη βρίσκω, γιατί αυτά τα ‘κωλόπαιδα’ που την απαρτίζουν με ξέρουν καλύτερα κι από μένα και το ανάποδο, γιατί τη στιγμή πριν τη σκανταλιά τα μάτια τους είναι μικρά διαβολάκια που είναι έτοιμα να εκραγούν σε δάκρια από τα γέλια!! και είναι έτσι πάντα! Αλλά για αυτό το ‘Αγαπώ’ θα κάνω ξεχωριστή ανάρτηση κάποια στιγμή.. το έχω καιρό στο μυαλό μου.

5-     Αγαπώ τα βιβλία, αν και δεν είμαι και το πιο μελετηρό παιδί, αλλά διαβάζοντας τα βλέπεις όλα ‘αλλιώς’

6-     Αγαπώ τη στιγμή που με κάνει χαρούμενο το ‘κάτι’ το τόσο δα πραγματάκι, που το χαμόγελο μου είναι η καλύτερη ασπίδα και το βάδισμα μου ΜέΣα σΤη πΟλη είναι πιο σίγουρο και από τη σιγουριά και τίποτα δε μπορεί να μου σπάσει τα παπάρια! (ούπς πιπέρι θα μου βάλω :Ρ)

7-     Αγαπώ τη δημιουργία με χέρια και μυαλό. Αγαπώ τη στιγμή που θα σηκώσω τρισδιάστατο ένα σχέδιο μου και ας μη φτιαχτεί και ποτέ. Αγαπώ όταν φτιάχνω μία εικόνα στη οθόνη μου, όταν θα κάνω ένα ‘κάτι’ στο χαρτί μου με το μολύβι και ας είμαι απαράδεκτος και κουλός. Αγαπώ αυτό το ‘ξωτικό’ που μου δίνει τις ιδέες και φτιάχνω – γράφω τις  χαζοιστορίες μου στο χαρτί. Η δημιουργία είναι αυτό που ξεκρεμά τη μιζέρια από πάνω μου.

8-     Αγαπώ τη φωτογραφία γιατί μου θυμίζει ότι πέρασε, ότι είδε το μάτι μου πίσω από το φακό και δε το πρόσεξαν οι πόλοι,  πρόσωπα που χάθηκαν, πρόσωπα που μεγάλωσαν… όπως και το δικό μου, κι ας μη μου αρέσει αυτό…! Στιγμές που γράφει το φως σε λίγα εκατοστά ακριβού χαρτιού και μένουν ζωηρές και ζωντανές για πάντα, κάτι που δε μπορούμε να είμαστε εμείς.

9-     Αγαπάω το πρωινό καφέ (όχι με την Ελένη, υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να τρελαθούμε..) και τα τρία τσιγάρα που κάνω πριν ξεκινήσει η ‘τρέλα’ της καθημερινότητας, γιατί μου συντονίζει το μυαλό καθώς χαζεύω έξω από το παράθυρο. Κακές συνήθειες, μας δένουν στα παλιά, που λέει και Πασχαλίδης.

10-  Αγαπώ τις ιστορίες που λένε οι μεγαλύτεροι για αυτά που έζησαν, από πιτσιρικάς, κάθομαι και τους χαζεύω με τα μάτια και τα αυτιά τεντωμένα. Ποια βιβλία και μαλακίες μου λες, πια μόρφωση και πανεπιστήμια μου τσαμπουνάς??? Έχεις ακούσει ιστορίες από αγράμματα παλιά μαστόρια???? Άντε πες τους για φιλοσοφία, Φρόιντ  και κουραφέξαλα, θα σε αφήσουν μαλάκα! Αυτοί οι άνθρωποι είναι κινητές βιβλιοθήκες.

Μμμμ……. Ρε να πω ακόμα ένα????........... θα πω! :Ρ

10,5-  (χιχιχι) Αγαπώ τις παλιές γειτονίες, αυτές με τις μικρές αυλές που μυρίζουν γιασεμί, φρέσκια μπουγάδα, φαγητό, που περπατάς απ’ έξω και ακούς όμορφες φωνές να κουβεντιάζουν πότε δυνατά, πότε ήσυχα, γάτες να σουλατσάρουν στα πόδια της κυρα Μάγδας  καθώς ποτίζει τις γλάστρες. Αυτό είναι ταξίδι! Δε κρατά και πολύ, αλλά μπορείς να ξαναπεράσεις και αργότερα, θα είναι εκεί! Μόνο να εύχεσαι να μη έχουν πεθάνει, γιατί μετά αντί για αυλή θα δεις πιλοτή με αυτοκίνητα και σκατόχρωμους  τοίχους!     



Αγαπώ και θα αγαπώ και δε θα αδιαφορώ, μέχρι το τέλος, και ας παλεύουν να μας κάνουν το μυαλό ζελέ!


Με τη σειρά μου προσκαλώ τους Balidor, γατομαμά(Αερικό), Lúthien,και τη Loth!
Και  όποιον κατά τύχει περάσει από εδώ, και ας μην έχει blog, ας το κάνει με τους φίλους του. 



6 σχόλια:

amfipolos είπε...

τι μου θύμισες!!! κι εγώ άφησα πολλά έξω τελικά. την μυρωδιά του ξυλουργείου που λες, αλλά και άλλες μυρωδιές επίσης, στο χωριό μετά τη βροχή κλπ... τους περιπάτους στην Πλάκα...
τελικά είναι πολλά αυτά που μας κάνουν να χαμογελούμε!
σου στέλνω λοιπόν κι εγώ πολλά χαμόγελα για την ανάρτησή σου!

Καλημέρα!

Elrond είπε...

Είναι πολλά ακόμα ρε.... προτείνω να το κάνουμε κάθε μίνα, να γράφουμε από 10, έτσι για να μη ξεχνάμε όλα αυτά που αγαπάμε!!!!! :ΡρΡ

Πολλές καλημέρες!!!!!!!!!!!!!!!

amfipolos είπε...

Δεν λες τίποτα, είναι όντως πολλά, ΕΥΤΥΧΩΣ!!! Αν κοιτάξεις γύρω σου είναι τρελλοκομείο, φαντάζεσαι να μην υπήρχαν και αυτά;
Νομίζω ότι όντως το 10 είναι πολύ περιοριστικός αριθμός. Έτσι μου'ρχεται να φτιάξω συμπληρωματική ανάρτηση! :P

Elrond είπε...

Να μην υπήρχαν???? Αααααααααα!!!!!!!!!!!! Όχι ρε….!!!! :/ είναι που είναι δύσκολη η ζωή και με αυτά, θα ήταν χάλι!!!! Ρομποτάκια… !!! μπιχχχχχχχχ!!!!
Αλλά ΕΥΤΥΧΩΣ είναι πόλλα!!!!!! Χε! :Ρ

Ανώνυμος είπε...

Πάει τόσος καιρός που ήθελα να γράψω αλλά δεν μπορούσα (μεγάλη ιστορία). Νομίζω ότι το παιχνιδάκι σου είναι η καλύτερη αρχή. :)

Καλημέρα.

Elrond είπε...

Καλημέρα Luthien!!!Κωλοκαταστάσεις ε; δε μας αφήνουν ποτέ σε ησυχία.. . Πριν λίγες μέρες θυμήθηκα που με είχες προσκαλέσει, πάνε λίγα χρόνια, σε ένα παρόμοιο παιχνίδι, στη κοσμάρα μου τότε εγώ δε είχα πάρει μέρος, το θυμήθηκα και σκεφτικά ‘ρε ένα τέτοιο παιχνιδάκι να κάναμε….’ Και τσουπ! Να το!!!:p Είναι καλή αρχή!!!!:)
Φιλάκια!!!